Μπένσης, Βλαδίμηρος

(1877 – 1950). Γιατρός και πανεπιστημιακός. Σπούδασε στη Γαλλία, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας της ιατρικής σχολής του Παρισιού, και όταν γύρισε στην Ελλάδα χρημάτισε διαδοχικά επιμελητής της παθολογικής κλινικής του Πανεπιστήμιου Αθηνών (1904), υφηγητής, τακτικός καθηγητής της ειδικής νοσολογίας και θεραπευτικής και τακτικός καθηγητής της παθολογικής κλινικής. Ο Μ. έγραψε πολλές επιστημονικές μελέτες, όπως: Συμβολή εις την μελέτην του μελιταίου πυρετού, Συμβολή εις την μελέτην του πνευμονοτύφου, Μικροβιολογικαί έρευναι επί της χλωρίδος των εγκύων γυναικών και Η θεραπεία των χρονίων νεφρίτιδων διά της αποφλοιώσεως των νεφρών.